Το Χαμένο Νησί
Ένταξη των ψηφιακών παιχνιδιών στην εκπαίδευση μέσα από ένα νέο πρίσμα, το οποίο διαφέρει από όλες τις πρόσφατες προσεγγίσεις στα ακόλουθα σημεία:
Διερεύνηση της στάσης των μαθητών απέναντι στα ψηφιακά παιχνίδια
Παρά την απουσία επίσημης πανελλαδικής έρευνας που να διερευνά τις στάσεις των μαθητών του δημοτικού απέναντι στα ψηφιακά παιχνίδια, αποτελεί σημαντικό δεδομένο για τα χαρακτηριστικά του δείγματος – από τη στιγμή μάλιστα που εκπονήθηκε σχέδιο εργασίας με θέμα το σχεδιασμό ενός ψηφιακού παιχνιδιού – η ανάδειξη της σχέσης της ομάδας των μαθητών με τα ψηφιακά παιχνίδια σε αντιδιαστολή με τα παραδοσιακά.
Ενίσχυση της μαθησιακής διαδικασίας
Στόχος ήταν η παροχή κινήτρων στους μαθητές μέσω της ενασχόλησης με κάτι που είναι πολύ προσφιλές και άμεσα συνυφασμένο με τις προτιμήσεις τους.
Ανάδειξη και ενίσχυση πολλών κατηγοριών δεξιοτήτων[1]:
- ένταξη της διαδικασίας σχεδιασμού ψηφιακών παιχνιδιών στα πλαίσια των γνωστικών αντικειμένων της Νεοελληνικής Γλώσσας και της Ευέλικτης Ζώνης, με βάση τους άξονες που θέτουν τα ΑΠΣ / ΔΕΠΠΣ και το χαρακτήρα των διδακτικών εγχειριδίων που έχουν τεθεί σε ισχύ από το Σεπτέμβριο τον 2006, καθώς και με τα Νέα Πιλοτικά Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών,
- εισαγωγή της διαδικασίας σχεδιασμού ψηφιακών παιχνιδιών στην εκπαιδευτική πράξη ως διαδικασίας εκμάθησης στα πλαίσια του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας ή ως διαδικασίας ανάδειξης της κεκτημένης γνώσης και αξιολόγησής της,
- αναβάθμιση του ρόλου του μαθητή και του εκπαιδευτικού από απλό χρήστη εκπαιδευτικού λογισμικού, και συγκεκριμένα ψηφιακού παιχνιδιού, σε σχεδιαστή - δημιουργό.
Διερεύνηση της στάσης των μαθητών απέναντι στα ψηφιακά παιχνίδια
Παρά την απουσία επίσημης πανελλαδικής έρευνας που να διερευνά τις στάσεις των μαθητών του δημοτικού απέναντι στα ψηφιακά παιχνίδια, αποτελεί σημαντικό δεδομένο για τα χαρακτηριστικά του δείγματος – από τη στιγμή μάλιστα που εκπονήθηκε σχέδιο εργασίας με θέμα το σχεδιασμό ενός ψηφιακού παιχνιδιού – η ανάδειξη της σχέσης της ομάδας των μαθητών με τα ψηφιακά παιχνίδια σε αντιδιαστολή με τα παραδοσιακά.
Ενίσχυση της μαθησιακής διαδικασίας
Στόχος ήταν η παροχή κινήτρων στους μαθητές μέσω της ενασχόλησης με κάτι που είναι πολύ προσφιλές και άμεσα συνυφασμένο με τις προτιμήσεις τους.
Ανάδειξη και ενίσχυση πολλών κατηγοριών δεξιοτήτων[1]:
- Χάρτες: ανάγνωση χάρτη, δημιουργία χάρτη, προσανατολισμός.
- Καταιγίδες ιδεών, φαντασία, κριτική επεξεργασία πληροφοριών.
- Γλωσσικές δεξιότητες: όπως αυτές ορίζονται από το ΑΠΣ / ΔΕΠΠΣ για το γνωστικό αντικείμενο της Νεοελληνικής Γλώσσας.
- Νοητικοί χάρτες: ανάγνωση, κατασκευή, διασύνδεση εννοιών.
- Διαγράμματα ροής: δέντρα αποφάσεων, ανάγνωση, κατασκευή, μετατροπή / διασκευή σε ιστορία, διαδραστική αφήγηση.
- Ομαδοσυνεργατικές δεξιότητες: διάλογος, επιχειρηματολογία, λήψη αποφάσεων, καταμερισμός εργασιών, διαχείριση πόρων, στρατηγικός σχεδιασμός, αντιμετώπιση κρίσεων, αυτοαξιολόγηση και ετεροαξιολόγηση.
Ερωτηματολόγιο Χαρακτηριστικά Δείγματος | |
File Size: | 145 kb |
File Type: |
ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ_ΟΜΑΔΟΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗΣ_ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ.pdf | |
File Size: | 172 kb |
File Type: |
Ημερολόγιο_Εκπαιδευτικού.pdf | |
File Size: | 544 kb |
File Type: |
ergasies_paidion.pdf | |
File Size: | 12262 kb |
File Type: |
[1] Οι σπουδαιότερες δεξιότητες που πρέπει να προωθηθούν σύμφωνα με το ΑΠΣ είναι:
- η δεξιότητα της επικοινωνίας (ομιλία, ακρόαση, ανάγνωση, γραφή, επιχειρηματολογία,
διάλογος κ.λπ.), - η δεξιότητα της αποτελεσματικής χρήσης των αριθμών και των μαθηματικών εννοιών στην καθημερινή ζωή,
- η δεξιότητα / ικανότητα χρήσης ποικίλων πηγών και εργαλείων πληροφόρησης και επικοινωνίας µε στόχο αφενός την εξεύρεση, ανάλυση, αξιολόγηση και παρουσίαση πληροφοριών και αφετέρου την προστασία από την «πληροφοριακή ρύπανση»,
- η δεξιότητα συνεργασίας µε άλλα άτομα σε ομαδικές εργασίες,
- η ικανότητα κριτικής επεξεργασίας πληροφοριών, αξιών και παραδοχών,
- η ικανότητα επίλυσης προβλημάτων μέσα από την καλλιέργεια των απαραίτητων δεξιοτήτων και στρατηγικών σχεδιασμού, ελέγχου, ανατροφοδότησης και διορθωτικής παρέμβασης,
- η ικανότητα ορθολογικών επιλογών, σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο,
- η ικανότητα διαχείρισης πόρων (φυσικών, οικονομικών, κοινωνικών κ.ά.),
- η ικανότητα της δημιουργικής επινόησης,
- η ικανότητα «ευαίσθητης αντίληψης της τέχνης» και η δημιουργία τέχνης και
- η αξιοποίηση γνώσεων και η υιοθέτηση αξιών κατάλληλων για τη διαμόρφωση προσωπικής άποψης στη λήψη αποφάσεων.